meet the team: Denis Bacal
oktober 2023
oktober 2023
Onze altijd leergierige Franse collega: productontwerper Denis Bacal. Opgeleid als productontwerper aan École Boulle in Parijs, Frankrijk. Sinds december 2021 in dienst bij ipv Delft.
Of werken in Nederland verschilt van werken in Frankrijk? Ik heb alleen in Nederland gewerkt, dus kan daar weinig over zeggen. De Nederlandse mentaliteit en directheid passen me in elk geval goed. Al tijdens mijn studie aan de Ecole Boulle in Parijs was ik voor een stage in Nederland en na mijn afstuderen kon ik bij dat bureau, Ineke Hans studio, aan de slag. Ik ontwierp er meubels voor een Italiaanse meubelfabrikant, maar bijvoorbeeld ook verlichte kunstinstallaties. Zo kwam ik in aanraking met kunstenaars, een interessante wereld. Het zijn vaak koppige mensen, die heel sterk weten hoe ze iets willen hebben.
Na drie jaar begon ik als zelfstandige. Ik werkte met productontwikkelaars en kunstenaars aan allerlei projecten, onder meer in de openbare ruimte. Maar ik ontwierp bijvoorbeeld ook beursstands voor grote kunstbeurzen. Ongelooflijk wat een logistiek bij zulke beurzen komt kijken. Je werkt maanden aan het ontwerp en dan moet alles in een paar dagen in elkaar gezet worden. Om vervolgens na de beurs weer gesloopt te worden. Ik vind het fascinerend hoeveel moeite nodig is om iets te maken dat maar zo kort te zien is.
Al met al had ik mijn voet dus in meerdere werelden. Mijn ervaring met de kunstwereld en de openbare ruimte leidde me naar de infrastructuur, eigenlijk een combinatie van beide. Die infrawereld trok me aan, het leek me een werkveld waarin voor mij veel valt te ontdekken. Zo kwam ik bij ipv Delft terecht.
Bij het ontwerpen van bruggen kijk je goed naar de specifieke omgeving, de routing en de plek. In de architectuur is dat normaal, maar voor mij was het nieuw. Dat is leuk, want ik wil altijd nieuwe dingen leren. Waar een regulier kunstwerk vooral gericht is op vormgeving, op mooi zijn, gaat het bij een brug veel meer om hoe je het leven van mensen makkelijker kunt maken. Dat vraagt een andere manier van kijken en denken.
Kijk, het ontwerpproces is eigenlijk bijna hetzelfde in elke branche. Maar de mensen waarmee je te maken hebt en de manier waarop je je ontwerp moet uitleggen is heel anders. Bij een nieuwe brug moet je het ontwerp uitleggen aan mensen die niet in het vak zitten. Dat vind ik interessant, ik leer er veel van.
Voor de toekomst zie ik allerlei kansen en mogelijkheden. De wereld van mobiliteit is altijd in beweging, steden en mensen zijn dynamisch. Je moet dus altijd goed blijven kijken wat er gebeurt, wat er nodig is. Tegelijkertijd denk ik dat bouwen met traditionele materialen als staal en beton echt niet zal verdwijnen. Traditioneel bouwen is het meest efficiënt, in de zin dat er veel kennis over is. We moeten oppassen dat we dingen niet onnodig ingewikkeld maken.