fbpx

bruggen Park Randenbroek Amersfoort

parkontwerp

Parkachtige bruggen die duidelijk een familie vormen en op tijd binnen een beperkt budget zijn te realiseren. Dat waren in een notendop de wensen van de gemeente Amersfoort voor drie nieuwe fiets- en voetgangersbruggen in Park Randenbroek. Daarnaast moest het ontwerp passen binnen het gehele parkontwerp van G84 tuin- en landschapsarchitecten.

bijzonder hekwerk

We ontwierpen stalen bruggen met een dragend hekwerk. De ronde staven van het hekwerk variëren in dikte, afhankelijk van hun belasting. Staven die voornamelijk druk moeten opnemen zijn dikker, terwijl op trek belaste staven dunner zijn. Zo ontstaat niet alleen een speels beeld, maar ook een mooie synthese van vorm en constructie. De bovenregel van het hekwerk moet vooral druk opnemen en is dus eveneens vrij dik uitgevoerd. De V-vormige kniksteunen zijn vervlochten met de diagonale staven. Doordat het brugdek van de tralieliggerbruggen samenwerkt met het hekwerk, ontstaat een stevige en slanke constructie zonder steunpunten. Als finishing touch hebben alle bruggen een uniek logo, dat is uitgefreesd in de eindbalusters en verband houdt met de directe omgeving: vleermuis, eikenblad en rozet.

De drie bruggen, met overspanningen van 14 en 17 meter, zijn geheel in de fabriek gemaakt. Dit minimaliseerde de overlast ter plaatse en maakte optimale kwaliteitscontrole mogelijk.

projectontwikkeling

De stalen fiets- en voetgangersbruggen voor Park Randenbroek zijn begin 2014 opgeleverd. De herinrichting van het gehele park was toen nog in volle gang. Bij dit project werkten we samen met Adams Bouwadviesbureau uit Druten, Wallaard Noordeloos en Van der Zalm metaalindustrie uit Brakel.

specificaties

Afmetingen: l= 17 m en 14 m | b= 4 m
Uitvoeringskosten: €258.000

meer informatie?

bel Ivo Mulders:
015 750 25 73

projectteam

Joris Veerman
Ivo Mulders

draaglijke lichtheid

artikel verschenen in Bouwen met Staal, 2014

In het Amersfoortse Park Randenbroek liggen sinds kort drie nieuwe fiets- en voetgangersbruggen. Het dragende hekwerk van de stalen tralieligger- of vakwerkbruggen bestaat uit diagonaal geplaatste staven, die in dikte variëren afhankelijk van hun positie en belasting. Dankzij het gebruik van een 3D computermodel is de staalconstructie geoptimaliseerd en zijn de bruggen opvallend slank en transparant.

Park Randenbroek is onlangs grondig gerenoveerd. Als onderdeel van de herinrichting ontwierp bruggenspecialist ipv Delft drie bruggen die passen bij het parkontwerp van G84 tuin- en landschapsarchitectuur. De randvoorwaaarden waren duidelijk: het moesten parkachtige bruggen zijn die duidelijk een familie vormden en die binnen het beperkte budget te realiseren waren. Daarnaast leverde de gemeente referentiebeelden aan van traditionele vakwerkliggers en bruggen op steunpunten met fijne spijlenhekwerken.

Voor de ontwerpers vormden de voorwaarden en wensen in combinatie met de omgeving aanleiding te kiezen voor een dragend hekwerk. De oevers en watergeul kunnen op die manier vrij blijven en doordat het vakwerk tevens dienst doet als hekwerk ontstaat een rustig, stijlvol beeld. De gehele brugconstructie is bovendien transparant en veel lichter in vergelijking met een standaard liggerbrug met vrije overspanning. Vanwege de beoogde parkachtige uitstraling werd gekozen voor een tralieligger in plaats van de veel technischer ogende standaard vakwerkligger. Dankzij het principe van de tralieligger was de constructie grotendeels in slanke, massieve staven uit te voeren, omdat de kniklengtes beperkt waren.

Bijkomend voordeel van de keuze voor het constructieprincipe, was de geringere hoeveelheid staal en de daaruit volgende lagere kosten. De totale uitvoeringskosten van drie bruggen van 17, 14 en 17 meter lang bedroegen uiteindelijk 258.000 euro.

trek en druk

De vakwerken bestaan uit een boven- en onderregel en een groot aantal diagonale staven. De bovenregel moet vooral druk opnemen en diende daarom fors te zijn. Uit oogpunt van vormgeving was echter een zo slank mogelijke bovenregel gewenst. Daarom is gekozen voor een massieve bovenregel met een rechthoekige doorsnede van 40×200 mm. De onderregel is een stuk lichter uitgevoerd: deze bestaat uit een 150 mm hoge kokerligger.

Elk vakwerk heeft twee rijen diagonaalstaven. De rijen zijn geplaatst in tegengestelde richting, zodat trek- en drukstaven ontstaan, en liggen op enige afstand van elkaar. Hierdoor snijden ze elkaar niet en werden ingewikkelde knopen tussen de diagonalen voorkomen. Elke brug bestaat eigenlijk uit vier aparte vakwerken, die samen een verweven constructie vormen. De ronde staven van het hekwerk variëren in dikte, afhankelijk van hun belasting. Staven die voornamelijk druk moeten opnemen zijn dikker, terwijl op trek belaste staven dunner zijn. Per rij slaat de kracht in het midden van het dek om van trek naar druk en andersom. Afhankelijk van de optredende drukkrachten neemt de diameter toe. Nabij de oplegging treden in de diagonaalstaven de grootste trek- en drukkrachten op. Dit leidde tot een maximale staafdiameter van 45 mm voor de drukstaaf en 25 mm voor de trekstaaf. De trekstaven in het midden van het dek hebben de kleinste diameter (20 mm). Overige staafafmetingen zijn r40 en r35.

staafkracht en stijfheid

De optimalisatie van het vakwerk naar staafkracht was mogelijk dankzij het gebruik van een 3D computermodel. Tijdens de berekeningen bleek dat de beoogde constructie teveel vervormde onder de belasting. Om deze vervorming tegen te gaan en de bruggen voldoende stijf te maken, zijn op vier posities forsere V-steunen toegevoegd. Deze bestaan ieder uit vier massieve staven van 45×45 mm. De V-vormige kniksteunen zijn vervlochten met de diagonale staven.

De trekstaven waaieren bij de beëindiging van het hekwerk subtiel uit, zodat ze vloeiend overgaan in de massieve eindbaluster en bijdragen aan de geraffineerde uitstraling van de bruggen. Ook de zorgvuldig gekozen donkerblauwe kleur van het staalwerk draagt hieraan bij. De donkere coating zorgt ervoor dat de spijlen een mooi contrast vormen met de groene omgeving, waardoor de brug nog transparanter oogt.

Het stalen brugdek en de vakwerkliggers vormen constructief gezien een samenwerkend geheel. De stevige en slanke constructie zonder tussensteunpunten is gefundeerd op betonnen landhoofden.  De drie bruggen, met overspanningen van 14 en 17 meter, zijn geheel in de fabriek gemaakt. Dit minimaliseerde de overlast ter plaatse en maakte optimale kwaliteitscontrole mogelijk.

Als finishing touch hebben alle bruggen een uniek logo, dat is uitgefreesd in de eindbalusters en verband houdt met de directe omgeving. Zo verwijst de vleermuis naar een nabijgelegen vleermuisbunker, refereert de rozet aan landhuis Huize Randenbroek dat naast de brug ligt en verwijst het eikenblad naar de bosrijke ligging.

projectgegevens

Project: Park Randenbroek Amersfoort
Opdrachtgever: Gemeente Amersfoort
Architect: ipv Delft
Constructief ontwerp: Adams Bouwadviesbureau
Aannemer: Wallaard Noordeloos
Staalconstructie: Van der Zalm metaalindustrie B.V.

vergelijkbare projecten